Johnson is met zijn leugens op de vlucht voor de waarheid en verschuilt zich inmiddels achter een strafrechtelijk onderzoek door de politie naar zijn rol en die van anderen in het zogenaamde Partygate-schandaal. Hij verdedigt zichzelf door te wijzen op al het goeds dat onder zijn leiding is bereikt. In deze aflevering van mijn Brexitmonitor onderzoek ik deze claims en kom ik tot de uitzonderlijke conclusie dat gebrek aan leiderschap voor Johnson zijn redding kan betekenen en voor de Conservatieve partij een ramp in wording is.
Foto: Jeff J Mitchell/Getty Images
Op het laatste partijcongres van de Britse Conservatieven, was Boris Johnson zeer tevreden over de successen die de Brexit de Britten had gebracht. Wat een veerkrachtig en vernuftig volk! De cijfers vertellen een ander verhaal. In dit artikel zet ik het, zoals ieder kwartaal, allemaal weer op een rijtje.
De Brexit is niet alleen ‘done’, maar inmiddels ook bekroond met een ‘Trade and Cooperation Agreement’ waarin de relatie tussen het VK en de EU na uittreding is vastgelegd. Als het Europese Parlement akkoord gaat met de overeenkomst komt er een einde aan vierenhalf jaar Brexit-getouwtrek. In deze editie van de Brexit-monitor maak ik de balans op. Wat heeft dit epische gevecht het VK nu opgeleverd?
Door de recente gebeurtenissen in de Verenigde Staten hebben we goed kunnen zien hoe het een land vergaat als het vertrouwen in de instituties, door op macht gefocuste volkstribunen onderuit wordt gehaald. Dit roept de vraag op of we voldoende beseffen wat de waarde van een democratie is voor ons als burgers. In deze editie van de General Government Performance Index zoek ik uit hoe democratie zich vertaalt in tastbare voor burgers relevante opbrengsten.
Is het Amerikaanse democratische systeem opgewassen tegen de schade die haar president aanricht met zijn niet aflatende beschuldigingen over verkiezingsfraude? Op korte termijn lijkt het goed te komen, maar hoe zit het met de lange termijneffecten? Dit artikel onderzoekt of de Amerikaanse democratie voldoende beschermd is tegen Trump en mensen zoals hij.
Doug Mills, The New York Times
‘Getting Brexit done’, was het ticket waarmee Boris Johnson vorig jaar het stokje als Eerste Minister overnam van Theresa May. De verhouding tussen het VK en de EU is intussen wezenlijk veranderd, de gevolgen van die verandering laten zich echter nog raden. Boris Johnson blijkt niet de daadkrachtige premier, waar hij zichzelf in ieder geval voor houdt. Heeft hij zijn insteek voor de Brexit-onderhandelingen niet te veel laten afhangen van Trumps succes (of niet) in de Amerikaanse presidentsverkiezingen? In dit artikel geef ik een overzicht van de laatste ontwikkelingen, onzekerheden en de cijfers over het tweede kwartaal 2020.
Bron: Flickr - Daniel Huizinga
In democratieën bepalen de kiezers wie de macht heeft. Dit neemt niet weg dat bedrijven en andere organisaties jaarlijks miljarden uitgeven aan lobbyisten en andere belangenbehartigers die hen ‘helpen’ de macht, politici en overheden dus, buiten het zicht van de openbaarheid te beïnvloeden en voor hen gunstige uitkomsten te bewerkstelligen. In dit artikel betoog ik dat dit in een democratie als de onze knelt. Ik doe daarnaast suggesties voor het in stelling brengen van betere waarborgen om te voorkomen dat perverse prikkels in de politieke belangenbehartiging de structuur en organisatie van ons democratisch systeem ondermijnen.
Bron: ANP
Volgens de Economist Intelligence Unit leefde 5,7% van de wereldbevolking in 2019 in landen die als ‘volle democratieën’ bestempeld konden worden. In 2008 was dat nog 14,4%. Dit zou voor ons allen reden tot zeer grote zorg moeten zijn. Hoe kan dit en wat zegt dit over ons als burgers en over onze politici? Hebben wij de juiste electorale keuzes gemaakt en beschermen onze politici ons voldoende tegen onvrijheid, rechteloosheid en willekeur? In dit artikel onderzoek ik welke krachten ons bedreigen en wat de poort openzet naar datgene waar we 75 jaar geleden aan zijn ontsnapt.
Posted
CategoriesPolitiek, Europa, Economie, Internationaal, Mensenrechten, Nederland, Populisme, Verenigde Staten
CommentPost a comment
Bron: Aspen Review - issue 3/2013
Europa zit zichzelf in de weg. Iedere crisis maakt de EU bleker, machtelozer en meer kwetsbaar. Zelfs de grootste optimist moet toegeven dat de rek eruit is. Het uiteen laten vallen van de EU is echter geen optie; het staat gelijk met politieke zelfvernietiging. Het is tijd voor een nieuwe impuls. De coronacrisis is wellicht de katalysator die daarvoor zorgen kan. In dit artikel stel ik een diagnose en schrijf ik een recept uit voor herstel.
Trouwe lezers van mijn artikelen zullen weten dat ik me stoor aan de dogma’s en simpliciteit waarmee het energiedebat regelmatig wordt opgezadeld. Het is niet productief, te vaak selectief in de gehanteerde feiten en het gaat voorbij aan de complexiteit van de uitdagingen waarvoor wij gesteld staan. In dit artikel probeer ik, op basis van een uitgebreid feitenonderzoek, in deze problematiek een weg te vinden en aanknopingspunten te zoeken voor toekomstig Nederlands beleid en handelen.
In de 2019-editie van mijn General Government Performance Index (GGPI) focus ik op de invloed die politieke systemen als regeringsvorm en kiesstelsel hebben op de kwaliteit van het overheidsbestuur. Meer in het bijzonder probeer ik te zien of er een relatie is tussen deze componenten en de hoogte van voor burgers relevante overheidsprestaties en inkomens(on)gelijkheid. Daarnaast presenteer ik in dit artikel de uitkomsten van de GGPI 2019.
Foto: John Martin, Medium.com
Hoe is het mogelijk dat de Verenigde Staten een president hebben die anno 2019 meent met een racistische boodschap succesvol de presidentsverkiezingen van 2020 in te kunnen gaan? In dit artikel probeer ik dat te ontrafelen. Alles overziende heeft het er alle schijn van dat Trump, zolang hij gevrijwaard blijft van justitiële, publicitaire of economische tegenwind, in 2021 gewoon aan zijn tweede termijn beginnen kan.
The Committee of Five present their work, June 1776 (John Trumbull, 1819)
Wat is er terechtgekomen van de idealen die het noodzakelijk maakten dat de Amerikaanse kolonisten zich afscheidden van de Britten in 1776? Hoe bijzonder waren deze idealen, die het fundament vormden voor de Amerikaanse droom en wie konden zich warmen in het licht daarvan? Waar staan deze idealen nu voor en wie strekken ze tot voorbeeld? Op deze vragen probeer ik in dit artikel een antwoord te vinden.
(Three Lions/Getty Images)
Naar aanleiding van mijn vorige artikel ‘Fifty shades of Brexit’ en mijn openbare brief aan de Europese Raad, heb ik vragen gekregen over de daarin geformuleerde oproep. De brief roept met name de EU op haar standpunt rond de Backstop te heroverwegen. Deze is niet acceptabel voor het Britse parlement en draagt ook overigens na ‘departure day’ 29 maart niet bij tot harmonie tussen de bij de Brexit betrokken partijen. Op de gerezen vragen ga ik in dit artikel verder in. Ook presenteer ik hierin de uitkomsten van mijn Brexit-monitor over het derde kwartaal 2018.
Parliament Square, London - 15 januari 2019 (Irish News/Picture by Kirsty O’Connor/PA)
De 15de januari 2019 zou de geschiedenis ingaan als de dag dat het Verenigd Koninkrijk een historische beslissing nam over haar relatie met de Europese Unie …. ware het niet dat alles in dit dossier altijd anders uitpakt dan verwacht, terwijl er eigenlijk niets is veranderd. May zit er nog, de Brexit-deal is nog geenszins dood en de Britten blijven hopeloos verdeeld. In deze tussentijdse Brexit-update probeer ik de huidige situatie te duiden en doe ik enkele voorspellingen.
Is er nu wel of geen voortgang geboekt in de Brexit-onderhandelingen de afgelopen week? De berichten zijn vaag en de details dun. Is dit rook en waar is dan het vuur? Het weinige wat er naar buiten komt na een tijd van relatieve stilte (‘the tunnel’ zoals de Britten dit noemen) suggereert dat vooruitgang is geboekt over de Ierse grenskwestie en financiële diensten. Hoewel de Brexit volgens mij nog steeds een belachelijk idee is, is een deal beter dan geen deal. In dit artikel geef ik aan de hand van een vergelijking tussen Ierland en het Verenigd Koninkrijk aan waarom. Ook zijn de uitkomsten van het 2dekwartaal 2018 van de Brexit-monitor binnen.
Voor de vierde keer breng ik in kaart hoe de opbrengsten van overheidshandelen voor burgers zich verhouden tot de lasten daarvan. Het geeft een verrassend inzicht in de resultaten van de gemaakte keuzes. In deze editie van de General Government Performance Index kijk ik ook hoe deze prestaties zich vertalen in politiek draagvlak voor het gevoerde beleid.
Bron: ECN
Dit jaar zal duidelijk moeten worden of er een door de Nederlandse politiek breed gedragen Klimaatakkoord tot stand komt. De ambitie is er en de voortekenen zijn gunstig, maar er moet nog een hoop gerekend en ingevuld worden voor het daadwerkelijk zover is. In dit artikel doe ik een poging de complexiteit van de energietransitie te ontwarren en in kaart te brengen wat wel en wat juist niet gedaan moet worden om het voor deze noodzakelijke omschakeling vereiste draagvlak te verkrijgen.
Adam Zylgis (www.adamzyglis.com)
Wat moet je doen als keer op keer blijkt dat een organisatie wegkijkt als zij een faciliterende rol speelt bij handelingen die de levens van jonge mensen ingrijpend beïnvloedt? Nee, dit gaat niet over Facebook, maar over de katholieke kerk. Wordt het niet tijd dat de organisatie die decennialang willens en wetens heeft weggekeken bij misbruik en daders beschermd heeft en onderzoeken tegengewerkt, aangesproken wordt op haar handelen en nalaten in dezen? Dit artikel onderzoekt of daar juridisch mogelijkheden toe zijn.
Het nieuwe NAVO hoofdkwartier in Brussel (bron: dpa)
De NAVO is een van de grootste supranationale organisaties ter wereld die vooral in de 20ste eeuw meer dan eens haar bestaansrecht heeft bewezen. Gezamenlijke kracht is macht en dat moet vooral zo blijven. De laatste tijd lijkt het vooral om (meer) geld te gaan en minder om de vraag hoe we ons wapenen tegen de nieuwe gevaren die onze vrijheid en veiligheid bedreigen. In dit artikel pleit ik na een rondgang langs doelstelling, feiten en prestaties van de NAVO voor een krachtige heroriëntatie op doel en effectiviteit van de organisatie.