De EU is in overdrachtelijke zin het (achterklein)kind van het Humanisme en de Verlichting. Haar kernwaarden steken in toenemende mate positief af tegen de belofte van de (meer materialistische en individualistische) American Dream. Dat maakt haar uniek en het beschermen waard. Dit artikel werkt deze stelling uit en tracht ideeën aan te reiken voor het bereiken van de politieke volwassenheid van de EU op een wijze die recht doet aan haar idealen.
Source: Media.com
De kogel is door de kerk; op 4 juli zullen de Britten naar de stembus gaan om een nieuwe samenstelling van het Lagerhuis te kiezen. De verwachting is dat de Conservatieve Partij grote verliezen moet slikken. Na ruim 14 jaar aan de macht te zijn geweest is een wisseling van de macht sowieso politiek gezond. Zelden zal in vredestijd een erfenis zo verwoestend zijn geweest. Dit artikel tracht de schade in kaart te brengen.
Celebrating the UK leaving the EU on January 31, 2020
De Britse conservatieven liggen steeds meer onder vuur. Wat ze gezaaid hebben, zullen ze oogsten en de resultaten beloven schraal te zijn. Deze aflevering in mijn Brexitreeks behandelt de toenemende ontmaskering van valse beloften en de prijs die wordt betaald voor de afbraak van publieke diensten en voorzieningen. De Brexitmonitor voor het derde kwartaal 2023 laat zien hoe het de Britten economisch vergaat.
Het wordt steeds duidelijker dat dertien jaar Tory-beleid de Britten weinig meer gebracht heeft dan falende voorzieningen, valse beloften, polarisatie en opportunisme. In deze Brexitmonitor maak ik weer de balans op over de afgelopen periode.
Foto: AFP/Dan KITWOOD
De huidige prime minister van het Verenigd Koninkrijk is nu zes maanden in functie. Tijd voor een terugblik, maar ook een voorzichtige vooruitblik. In dit artikel zet ik verdiensten, knelpunten en uitdagingen op een rij.
Bron: uberturco.com
Drie jaar nadat de Brexit een feit werd is het tijd om stil te staan bij de resultaten van deze dramatische stap. Zijn de verwachtingen waargemaakt, is de eenheid binnen de gelederen binnen de conservatieve partij na de zo giftige strijd voorafgaande aan het feitelijk uit de EU stappen geslecht? Hoe doet premier Rishi Sunak het? In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik daar achter te komen.
Bron: ElPlural.com
Het is de afgelopen maanden druk geweest voor verhuizers rond Downing Street 10. Wederom blijkt een vage ideologische zendingsdrang tot vreemde bokkensprongen te leiden met ernstige sociale en financiële consequenties voor miljoenen Britten tot gevolg. Ideologie is een gifpil in de handen van fanatici die weinig oog hebben voor belangen en noden van hen die zij eraan willen onderwerpen. Dit artikel gaat in op de volstrekte afbraak van de sociale cohesie die daar het gevolg van is.
Boris Johnson heeft zich teruggetrokken als leider van de Conservatieve partij en de strijd over wie zich opvolger mag noemen is inmiddels in alle hevigheid losgebarsten. In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik een beeld te krijgen van de kandidaten, wat van hen wel en niet verwacht mag worden en of deze wisseling de Conservatieven gaat helpen de door hen zelf gecreëerde chaos onder controle te krijgen. Ik sluit af met een aantal overzichten van de economische prestaties van het Verenigd Koninkrijk, de Eurozone en Nederland sinds het aankondigen van de Brexit.
Eenmaal per jaar – zo ongeveer – doe ik een poging te onderzoeken in welke mate overheden toegevoegde waarde creëren voor hun burgers. Zo ook dit jaar in mijn General Government Performance Index (GGPI). In deze editie kijk tevens ik of inkomensgelijkheid en levensgeluk indicatief zijn voor de wijze waarop overheden ten behoeve van hun burgers presteren. Spoiler: dat valt erg tegen!
Bron: Getty images
De Brexit is nu twee jaar een voldongen feit. Er is sindsdien veel gebeurd en weinig ging volgens plan. COVID-19 gaat wat dat betreft zeker niet vrijuit, maar aangezien dat niet een specifiek Brits probleem is, blijft het mogelijk vergelijkingen te maken met de Eurozone en Nederland. Dit artikel biedt een terugblik op de laatste twee jaar. Hoe ziet ‘taking back control’ er in het Verenigd Koninkrijk uit?
De Brexit is nu ‘live’ en onomkeerbaar. Hoe gaat dit de sociale, economische en politieke realiteit in het Verenigd Koninkrijk en de verhouding met de EU beïnvloeden? Het is een politiek project van de lange adem met onzekere uitkomsten. Dat maakt het wat mij betreft interessant genoeg om ieder kwartaal de ontwikkelingen tegen het licht te houden. In deze aflevering beschouw ik de actuele politieke situatie en volg ik de economische ontwikkelingen tot en met het vierde kwartaal 2020.
Na het recente failliet van het toeslagensysteem is het interessant te onderzoeken op welke wijze de welzijnsstaat zich herpakken kan. Is het mogelijk op een eerlijke en evenwichtige wijze een vangnet te creëren voor al diegenen die niet in staat of in de gelegenheid zijn zelfstandig in hun inkomen te voorzien? In dit artikel ga ik nader in op hetgeen aangeduid wordt met de term ‘Universal Basic Income’ (UBI), of in het Nederlands ‘basisinkomen’.
De Brexit is niet alleen ‘done’, maar inmiddels ook bekroond met een ‘Trade and Cooperation Agreement’ waarin de relatie tussen het VK en de EU na uittreding is vastgelegd. Als het Europese Parlement akkoord gaat met de overeenkomst komt er een einde aan vierenhalf jaar Brexit-getouwtrek. In deze editie van de Brexit-monitor maak ik de balans op. Wat heeft dit epische gevecht het VK nu opgeleverd?
Credit: Getty - Pool
Naarmate de verantwoordelijkheid en realiteit van het ambt als eerste minister zwaarder op Boris Johnson beginnen te drukken, wordt duidelijk dat zijn talenten uit het verleden geen garantie zijn voor zijn functioneren als premier nu en in de toekomst. In dit artikel buig ik me over de belangrijkste uitdagingen die Johnson tot nu toe op zijn weg is tegengekomen en waar hij zich, al dan niet op tactische gronden, nog in onvoldoende mate heeft laten zien.
(Foto: Roberto Schmidt/AFP via Getty Images)
Onder de huidige president van de Verenigde Staten lijkt dat land in niets op wat de naam van het land suggereert. De absolute scheiding der geesten volgens partijlijnen, de raciale bubbels en vooroordelen, de beleving van feit en fictie, en de hypocrisie rond geloofsbeleving zorgen ervoor dat het lastig is nog iets gemeenschappelijks te vinden dat de Amerikanen bindt. Hoe erg is het werkelijk en wat mogen we verwachten van de toekomst?
Bron: ANP
Volgens de Economist Intelligence Unit leefde 5,7% van de wereldbevolking in 2019 in landen die als ‘volle democratieën’ bestempeld konden worden. In 2008 was dat nog 14,4%. Dit zou voor ons allen reden tot zeer grote zorg moeten zijn. Hoe kan dit en wat zegt dit over ons als burgers en over onze politici? Hebben wij de juiste electorale keuzes gemaakt en beschermen onze politici ons voldoende tegen onvrijheid, rechteloosheid en willekeur? In dit artikel onderzoek ik welke krachten ons bedreigen en wat de poort openzet naar datgene waar we 75 jaar geleden aan zijn ontsnapt.
The Associated Press
Hoe wrang is het als je na een heftig bevochten overwinning op Remainers in eigen land, erin bent geslaagd te ontsnappen uit een door jou ervaren dwangbuis van Brusselse regels en juridische bevoogding, en je vervolgens de complete controle over je herwonnen vrijheid uit handen moet geven aan een onzichtbaar, onberekenbaar en dodelijk virus? Veel erger kan waarschijnlijk niet: glorie en tegenslag zijn in de politiek onafscheidelijke kameraden. Deze aflevering van mijn Brexit-monitor voorspelt dat Johnson het zwaar gaat krijgen.
Bron: Aspen Review - issue 3/2013
Europa zit zichzelf in de weg. Iedere crisis maakt de EU bleker, machtelozer en meer kwetsbaar. Zelfs de grootste optimist moet toegeven dat de rek eruit is. Het uiteen laten vallen van de EU is echter geen optie; het staat gelijk met politieke zelfvernietiging. Het is tijd voor een nieuwe impuls. De coronacrisis is wellicht de katalysator die daarvoor zorgen kan. In dit artikel stel ik een diagnose en schrijf ik een recept uit voor herstel.
Weer verstrijkt er een Brexit-deadline zonder uitkomst. Alles en iedereen zit elkaar dwars in het Brexit-dossier. Met een beroep op de volkswil, tracht Boris Johnson een oplossing te forceren. Dit artikel probeert te achterhalen wat het 'volk' nu precies wilde toen het voor 'Leave' stemde. Dat blijkt in ieder geval iets heel anders te zijn dan wat de harde brexiteers zo graag willen …
In mijn vorige bijdrage schreef ik over de grote invloed van zelfstandige bestuursorganen (zbo's) op onze samenleving. Ter toelichting gaf ik het voorbeeld van het beleid van DNB rond de rekenrente voor pensioenverplichtingen. Door dit beleid vreest menig pensioengerechtigde inmiddels voor de waarde(vastheid) van zijn pensioen. In dit artikel bekijk ik het zbo in zijn rol als controleur/toezichthouder. Ik ga in op de rol van de AFM als hoeder van verantwoorde hypotheekvertrekking. Haar invulling van het begrip zorgplicht leidt er feitelijk toe dat banken geen, of slechts mondjesmaat, hypotheken aan hardwerkende zelfstandigen en vermogende particulieren verstrekken. Verder lijkt het er steeds meer op dat het circus van zbo's die toezien op de zorg, het werken daar inmiddels letterlijk onmogelijk heeft gemaakt. Het is tijd voor een herbezinning op de rol van het zbo als controleur.