De EU is in overdrachtelijke zin het (achterklein)kind van het Humanisme en de Verlichting. Haar kernwaarden steken in toenemende mate positief af tegen de belofte van de (meer materialistische en individualistische) American Dream. Dat maakt haar uniek en het beschermen waard. Dit artikel werkt deze stelling uit en tracht ideeën aan te reiken voor het bereiken van de politieke volwassenheid van de EU op een wijze die recht doet aan haar idealen.
Photo: Unsplash
Het is volstrekt duidelijk dat Europa zijn eigen broek moet gaan ophouden. Trump’s Amerika houdt vooral van zichzelf (en een beetje van Poetin), maar niet meer van Europa. Op de Amerikaanse bagagedrager is geen plaats meer voor ons; Europa (lees de EU en Groot-Brittannië) moet zichzelf opnieuw gaan uitvinden. De vraag is of nog lukt en niet te laat is.
In een tweedelige serie doe ik een poging de opmars van radicaal-rechts in Europa beter te begrijpen. Wat drijft deze beweging en zijn er verschillen tussen landen en regio’s? In het eerste deel verkende ik het ‘terrein’. In deel twee probeer ik inzicht te krijgen in mechanismen, drijfveren en verschillende ideologieën binnen het radicaal-rechtse domein.
Source: Media.com
De kogel is door de kerk; op 4 juli zullen de Britten naar de stembus gaan om een nieuwe samenstelling van het Lagerhuis te kiezen. De verwachting is dat de Conservatieve Partij grote verliezen moet slikken. Na ruim 14 jaar aan de macht te zijn geweest is een wisseling van de macht sowieso politiek gezond. Zelden zal in vredestijd een erfenis zo verwoestend zijn geweest. Dit artikel tracht de schade in kaart te brengen.
Cartoon by stephff
Als Donald Trump ergens goed in is, dan is het wel in het opstoken van vuurtjes en mensen op de kast jagen. Een van zijn laatste wapenfeiten is het rekruteren van Rusland als ‘enforcer’ om NAVO-landen die hun defensie-uitgaven niet boven het niveau van 2% van het bbp brengen, achter hun broek te zitten. De vraag is echter wie er nu echt aan de touwtjes trekt, hoe ons dat raakt en wat wij ertegen kunnen inbrengen. Dit artikel gaat op zoek naar antwoorden.
Celebrating the UK leaving the EU on January 31, 2020
De Britse conservatieven liggen steeds meer onder vuur. Wat ze gezaaid hebben, zullen ze oogsten en de resultaten beloven schraal te zijn. Deze aflevering in mijn Brexitreeks behandelt de toenemende ontmaskering van valse beloften en de prijs die wordt betaald voor de afbraak van publieke diensten en voorzieningen. De Brexitmonitor voor het derde kwartaal 2023 laat zien hoe het de Britten economisch vergaat.
Dit artikel is een zoektocht naar het heden, verleden en mogelijke toekomst van onze relatie als burger met de overheid. Wat verwachten wij als burgers van onze overheid en wat voor soort relatie hoort daarbij? Ook tracht ik in kaart te brengen welke implicaties dat heeft voor de band tussen de overheid als geheel en de burger.
Eton College
De Brexit is een goed voorbeeld voor hoe een land in totale apathie vervallen kan als een rechtse minderheid zich eigenaar maakt van sentimentele en nationalistische ideeën die verwijzen naar een groots verleden. Dit artikel in mijn reeks Brexitmonitors onderzoekt waar de Brexiteers hun inspiratie aan ontleenden.
De bevolkingsontwikkeling in Afrika en Europa beweegt zich in tegenovergestelde richting. De consequenties daarvan zijn enorm. Afrika en Europa zijn – of ze het willen of niet – tot elkaar veroordeeld. Dit artikel onderzoekt waar mogelijkheden tot synergie liggen.
Het wordt steeds duidelijker dat dertien jaar Tory-beleid de Britten weinig meer gebracht heeft dan falende voorzieningen, valse beloften, polarisatie en opportunisme. In deze Brexitmonitor maak ik weer de balans op over de afgelopen periode.
Foto: AFP/Dan KITWOOD
De huidige prime minister van het Verenigd Koninkrijk is nu zes maanden in functie. Tijd voor een terugblik, maar ook een voorzichtige vooruitblik. In dit artikel zet ik verdiensten, knelpunten en uitdagingen op een rij.
Bron: uberturco.com
Drie jaar nadat de Brexit een feit werd is het tijd om stil te staan bij de resultaten van deze dramatische stap. Zijn de verwachtingen waargemaakt, is de eenheid binnen de gelederen binnen de conservatieve partij na de zo giftige strijd voorafgaande aan het feitelijk uit de EU stappen geslecht? Hoe doet premier Rishi Sunak het? In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik daar achter te komen.
Bron: ElPlural.com
Het is de afgelopen maanden druk geweest voor verhuizers rond Downing Street 10. Wederom blijkt een vage ideologische zendingsdrang tot vreemde bokkensprongen te leiden met ernstige sociale en financiële consequenties voor miljoenen Britten tot gevolg. Ideologie is een gifpil in de handen van fanatici die weinig oog hebben voor belangen en noden van hen die zij eraan willen onderwerpen. Dit artikel gaat in op de volstrekte afbraak van de sociale cohesie die daar het gevolg van is.
Boris Johnson heeft zich teruggetrokken als leider van de Conservatieve partij en de strijd over wie zich opvolger mag noemen is inmiddels in alle hevigheid losgebarsten. In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik een beeld te krijgen van de kandidaten, wat van hen wel en niet verwacht mag worden en of deze wisseling de Conservatieven gaat helpen de door hen zelf gecreëerde chaos onder controle te krijgen. Ik sluit af met een aantal overzichten van de economische prestaties van het Verenigd Koninkrijk, de Eurozone en Nederland sinds het aankondigen van de Brexit.
Eenmaal per jaar – zo ongeveer – doe ik een poging te onderzoeken in welke mate overheden toegevoegde waarde creëren voor hun burgers. Zo ook dit jaar in mijn General Government Performance Index (GGPI). In deze editie kijk tevens ik of inkomensgelijkheid en levensgeluk indicatief zijn voor de wijze waarop overheden ten behoeve van hun burgers presteren. Spoiler: dat valt erg tegen!
Bron: Getty images
De Brexit is nu twee jaar een voldongen feit. Er is sindsdien veel gebeurd en weinig ging volgens plan. COVID-19 gaat wat dat betreft zeker niet vrijuit, maar aangezien dat niet een specifiek Brits probleem is, blijft het mogelijk vergelijkingen te maken met de Eurozone en Nederland. Dit artikel biedt een terugblik op de laatste twee jaar. Hoe ziet ‘taking back control’ er in het Verenigd Koninkrijk uit?
Bron: Jon Berkeley - PA
De inval van Rusland in Oekraïne dwingt de EU tot zelfreflectie op haar waarden, haar doelstellingen, haar afhankelijkheid van andere staten en de wijze waarop ze hieraan invulling wil geven en mee om wil gaan. In dit artikel tracht ik de (on)mogelijkheden te verkennen en suggesties te doen voor noodzakelijke aanpassingen aan het EU-verdrag en de wijze waarop met de nieuwe geopolitieke realiteit om zou kunnen worden gegaan.
Johnson is met zijn leugens op de vlucht voor de waarheid en verschuilt zich inmiddels achter een strafrechtelijk onderzoek door de politie naar zijn rol en die van anderen in het zogenaamde Partygate-schandaal. Hij verdedigt zichzelf door te wijzen op al het goeds dat onder zijn leiding is bereikt. In deze aflevering van mijn Brexitmonitor onderzoek ik deze claims en kom ik tot de uitzonderlijke conclusie dat gebrek aan leiderschap voor Johnson zijn redding kan betekenen en voor de Conservatieve partij een ramp in wording is.
Foto: Jeff J Mitchell/Getty Images
Op het laatste partijcongres van de Britse Conservatieven, was Boris Johnson zeer tevreden over de successen die de Brexit de Britten had gebracht. Wat een veerkrachtig en vernuftig volk! De cijfers vertellen een ander verhaal. In dit artikel zet ik het, zoals ieder kwartaal, allemaal weer op een rijtje.
De Brexit is nu ‘live’ en onomkeerbaar. Hoe gaat dit de sociale, economische en politieke realiteit in het Verenigd Koninkrijk en de verhouding met de EU beïnvloeden? Het is een politiek project van de lange adem met onzekere uitkomsten. Dat maakt het wat mij betreft interessant genoeg om ieder kwartaal de ontwikkelingen tegen het licht te houden. In deze aflevering beschouw ik de actuele politieke situatie en volg ik de economische ontwikkelingen tot en met het vierde kwartaal 2020.