De EU is in overdrachtelijke zin het (achterklein)kind van het Humanisme en de Verlichting. Haar kernwaarden steken in toenemende mate positief af tegen de belofte van de (meer materialistische en individualistische) American Dream. Dat maakt haar uniek en het beschermen waard. Dit artikel werkt deze stelling uit en tracht ideeën aan te reiken voor het bereiken van de politieke volwassenheid van de EU op een wijze die recht doet aan haar idealen.
Het is volstrekt duidelijk dat Europa zijn eigen broek moet gaan ophouden. Trump’s Amerika houdt vooral van zichzelf (en een beetje van Poetin), maar niet meer van Europa. Op de Amerikaanse bagagedrager is geen plaats meer voor ons; Europa (lees de EU en Groot-Brittannië) moet zichzelf opnieuw gaan uitvinden. De vraag is of nog lukt en niet te laat is.
De terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis heeft veel duidelijk gemaakt over de impact die één persoon kan hebben op het door de Amerikanen zo doortimmerd en voor alleenheerschappij onaantastbaar gewaand systeem. Waar de opstellers van de grondwet meenden zich met hun inspanningen gevrijwaard te hebben van een tirannieke onderdrukker, belichaamd in koning George III, lijkt hun opzet zo’n 240 jaar na dato te falen. De koning is dood … lang leve Trump!
Wereldwijd mochten er dit jaar in 70 landen in totaal bijna 4 miljard kiezers naar de stembus. Binnen de EU en de VS hebben deze verkiezingen niet geleid tot het stoppen van de verrechtsing. Dit was eerlijk gezegd ook niet de verwachting, maar het doet wel de zeer prangende vraag opkomen hoe het zover heeft kunnen komen en wat we ertegen moeten doen. Aan de hand van actuele voorbeelden kijk ik in dit artikel hoe populisten fictie inzetten om het politieke proces te manipuleren. Er is een plan en er is een doel. Hoe voorkomen we dat volgende generaties minder naïef zijn dan onze, en wel doorzien hoe dit een halt toe te roepen?
In een tweedelige serie doe ik een poging de opmars van radicaal-rechts in Europa beter te begrijpen. Wat drijft deze beweging en zijn er verschillen tussen landen en regio’s? In het eerste deel verkende ik het ‘terrein’. In deel twee probeer ik inzicht te krijgen in mechanismen, drijfveren en verschillende ideologieën binnen het radicaal-rechtse domein.
In een tweedelige serie doe ik een poging de opmars van radicaal-rechts in Europa beter te begrijpen. Wat drijft deze beweging en zijn er verschillen tussen landen en regio’s? In het eerste deel verken ik het ‘terrein’ en in deel twee probeer ik inzicht te krijgen in mechanismen, drijfveren en verschillende ideologieën binnen het radicaal-rechtse domein.
De kogel is door de kerk; op 4 juli zullen de Britten naar de stembus gaan om een nieuwe samenstelling van het Lagerhuis te kiezen. De verwachting is dat de Conservatieve Partij grote verliezen moet slikken. Na ruim 14 jaar aan de macht te zijn geweest is een wisseling van de macht sowieso politiek gezond. Zelden zal in vredestijd een erfenis zo verwoestend zijn geweest. Dit artikel tracht de schade in kaart te brengen.
Dit jaar is een verkiezingsjaar. Meer dan ooit staat de toekomst van de democratie op het spel. Aan de hand van een voorbeeld wil ik laten zien wat we op dit moment dreigen te verliezen. Dit artikel staat stil bij ego’s van valse profeten, op macht en geld beluste politici, gekochte invloed en gemankeerde rechtssystemen. We verworden waarvoor we kiezen, dus laten we vooral blijven nadenken wat voor toekomst we voor onze kinderen en kleinkinderen wensen, voor we onze stem uitbrengen.
Als Donald Trump ergens goed in is, dan is het wel in het opstoken van vuurtjes en mensen op de kast jagen. Een van zijn laatste wapenfeiten is het rekruteren van Rusland als ‘enforcer’ om NAVO-landen die hun defensie-uitgaven niet boven het niveau van 2% van het bbp brengen, achter hun broek te zitten. De vraag is echter wie er nu echt aan de touwtjes trekt, hoe ons dat raakt en wat wij ertegen kunnen inbrengen. Dit artikel gaat op zoek naar antwoorden.
De Britse conservatieven liggen steeds meer onder vuur. Wat ze gezaaid hebben, zullen ze oogsten en de resultaten beloven schraal te zijn. Deze aflevering in mijn Brexitreeks behandelt de toenemende ontmaskering van valse beloften en de prijs die wordt betaald voor de afbraak van publieke diensten en voorzieningen. De Brexitmonitor voor het derde kwartaal 2023 laat zien hoe het de Britten economisch vergaat.
Dit artikel is een zoektocht naar het heden, verleden en mogelijke toekomst van onze relatie als burger met de overheid. Wat verwachten wij als burgers van onze overheid en wat voor soort relatie hoort daarbij? Ook tracht ik in kaart te brengen welke implicaties dat heeft voor de band tussen de overheid als geheel en de burger.
Het uitbrengen van een stem op een kandidaat voor de Tweede Kamer, is dit jaar lastiger dan ooit. Door recente verschuivingen aan het politieke firmament is het moeilijk de verhoudingen, wetmatigheden en interactie met de samenstelling van de Eerste Kamer te overzien en te begrijpen. Nederland, coalitieland, is toe aan een reset. In dit artikel probeer ik een inventarisatie te maken van de belangrijkste knelpunten.
De Brexit is een goed voorbeeld voor hoe een land in totale apathie vervallen kan als een rechtse minderheid zich eigenaar maakt van sentimentele en nationalistische ideeën die verwijzen naar een groots verleden. Dit artikel in mijn reeks Brexitmonitors onderzoekt waar de Brexiteers hun inspiratie aan ontleenden.
De bevolkingsontwikkeling in Afrika en Europa beweegt zich in tegenovergestelde richting. De consequenties daarvan zijn enorm. Afrika en Europa zijn – of ze het willen of niet – tot elkaar veroordeeld. Dit artikel onderzoekt waar mogelijkheden tot synergie liggen.
Hoe zorgen we ervoor dat Planeet Aarde voor de (klein)kinderen van onze (klein)kinderen bewoonbaar, maar ook leefbaar is? Welke factoren spelen daarin een rol, waar moeten we rekening mee houden? In dit artikel probeer ik jou, de lezer, mee te krijgen in (het perfectioneren van) een meetsysteem dat een nieuwe standaard zou kunnen worden om duurzame ontwikkeling te monitoren: de Sustainable Development Index.
Het wordt steeds duidelijker dat dertien jaar Tory-beleid de Britten weinig meer gebracht heeft dan falende voorzieningen, valse beloften, polarisatie en opportunisme. In deze Brexitmonitor maak ik weer de balans op over de afgelopen periode.
Nu het kabinet gevallen is en in november Tweede Kamerverkiezingen gehouden worden, zal de opvatting dat Nederland na dertien jaar ‘Rutte’ is afgegleden richting neoliberale hel, weer vaak te horen zijn. Wat is neoliberalisme eigenlijk? Klopt deze frame wel of is er iets anders aan de hand? In dit artikel tracht ik hiervan een beeld te krijgen.
De huidige prime minister van het Verenigd Koninkrijk is nu zes maanden in functie. Tijd voor een terugblik, maar ook een voorzichtige vooruitblik. In dit artikel zet ik verdiensten, knelpunten en uitdagingen op een rij.
De Provinciale Statenverkiezingen zijn via de getrapt gekozen Eerste Kamer het periodieke breekijzer in de toch al fragiele nationale politieke verhoudingen op landelijk niveau. Hoe bevorderlijk is deze ‘reset’ eigenlijk voor (de bestuurbaarheid van) het land? In dit artikel probeer ik hierop een antwoord te vinden, ga ik in op de politieke actualiteit rond lang lopende hoofdpijndossiers, zie ik het bestuurlijke ‘midden’ versmallen door polariserende politieke partijen en vraag ik mij af of het ook anders kan.
Drie jaar nadat de Brexit een feit werd is het tijd om stil te staan bij de resultaten van deze dramatische stap. Zijn de verwachtingen waargemaakt, is de eenheid binnen de gelederen binnen de conservatieve partij na de zo giftige strijd voorafgaande aan het feitelijk uit de EU stappen geslecht? Hoe doet premier Rishi Sunak het? In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik daar achter te komen.
De aanhoudende discussie over de landbouw in de stikstof- en broeikasgascrisis vraagt om verdieping. Beide bestrijken andere dimensies in reikwijdte, maar zijn tegelijkertijd nauw met elkaar verweven. Ik tracht in dit artikel mijzelf meer inhoudelijke input te verschaffen voor oordeelsvorming. Op deze wijze hoop ik weer enig zicht te krijgen op wat er aan de hand is, wie eigenaar is van welk probleem, en of er nog ruimte is voor oplossingen, en zo ja waar deze gezocht moeten worden.
Het is de afgelopen maanden druk geweest voor verhuizers rond Downing Street 10. Wederom blijkt een vage ideologische zendingsdrang tot vreemde bokkensprongen te leiden met ernstige sociale en financiële consequenties voor miljoenen Britten tot gevolg. Ideologie is een gifpil in de handen van fanatici die weinig oog hebben voor belangen en noden van hen die zij eraan willen onderwerpen. Dit artikel gaat in op de volstrekte afbraak van de sociale cohesie die daar het gevolg van is.
Westerse democratieën liggen intern onder vuur. De verhoudingen tussen de spelers in de huidige politieke arena zijn te scherp om tussen partijen bruggen te slaan, te ontkomen aan de waan van de dag en aan de dwingende ideologie en dreiging van de schreeuwende en polariserende minderheid. Het resultaat is een algeheel wantrouwen in de politiek en grote maatschappelijke onrust. Hoelang duurt het nog voordat de vlam echt in de pan slaat? Het is tijd voor een herbezinning. In dit artikel roep ik de politiek op over haar eigen schaduw heen te stappen en zich open te stellen voor een frisse kijk op wat er fout gaat, hoe het anders kan en hoe daar te komen.
Boris Johnson heeft zich teruggetrokken als leider van de Conservatieve partij en de strijd over wie zich opvolger mag noemen is inmiddels in alle hevigheid losgebarsten. In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik een beeld te krijgen van de kandidaten, wat van hen wel en niet verwacht mag worden en of deze wisseling de Conservatieven gaat helpen de door hen zelf gecreëerde chaos onder controle te krijgen. Ik sluit af met een aantal overzichten van de economische prestaties van het Verenigd Koninkrijk, de Eurozone en Nederland sinds het aankondigen van de Brexit.
Eenmaal per jaar – zo ongeveer – doe ik een poging te onderzoeken in welke mate overheden toegevoegde waarde creëren voor hun burgers. Zo ook dit jaar in mijn General Government Performance Index (GGPI). In deze editie kijk tevens ik of inkomensgelijkheid en levensgeluk indicatief zijn voor de wijze waarop overheden ten behoeve van hun burgers presteren. Spoiler: dat valt erg tegen!
De Russische inval in Oekraïne heeft tot nu toe alleen maar verliezers opgeleverd. Buiten alle ellende die deze strijd brengt, heeft het ons ook het belangrijke besef gebracht dat wij wel erg kwetsbaar zijn in onze energiepositie. Er is wat dat betreft nog een lange weg te gaan. Wat is nodig om zowel duurzaam in onze totale energiebehoefte te kunnen voorzien als om energiezekerheid te kunnen garanderen? In hoeverre is de olie- en milieulobby medeverantwoordelijk voor de klimaatcrisis en de vele broeikasgasdoden en de grote gezondheidsschade van koolstofuitstoot? In dit stuk doe ik een poging op die vragen antwoorden te vinden.
De Brexit is nu twee jaar een voldongen feit. Er is sindsdien veel gebeurd en weinig ging volgens plan. COVID-19 gaat wat dat betreft zeker niet vrijuit, maar aangezien dat niet een specifiek Brits probleem is, blijft het mogelijk vergelijkingen te maken met de Eurozone en Nederland. Dit artikel biedt een terugblik op de laatste twee jaar. Hoe ziet ‘taking back control’ er in het Verenigd Koninkrijk uit?
De inval van Rusland in Oekraïne dwingt de EU tot zelfreflectie op haar waarden, haar doelstellingen, haar afhankelijkheid van andere staten en de wijze waarop ze hieraan invulling wil geven en mee om wil gaan. In dit artikel tracht ik de (on)mogelijkheden te verkennen en suggesties te doen voor noodzakelijke aanpassingen aan het EU-verdrag en de wijze waarop met de nieuwe geopolitieke realiteit om zou kunnen worden gegaan.
In dit artikel ga ik in op de komende gemeenteraadsverkiezingen. Ik onderzoek wat er nog over is van de invloed van de gemeenteraad na de decentralisatie van diverse zorgtaken naar lokale overheden. Hoe is het gesteld met het vertrouwen in de politiek (altijd belangrijk bij verkiezingen), hoe lopen de gemeentelijke geldstromen en waar kunnen gemeenteraden lokaal het verschil maken? Het geheel roept vragen op over het belang van de gemeentepolitiek in het totale Nederlandse democratische systeem en wat hierop als burger ons antwoord moet zijn.
Terwijl de wereld haar blik afwendt van de klimaatcrisis, blijft Europa bijna als enige min of meer koers houden. Een kritische analyse van beleid, cijfers en geopolitiek toont waarom goed meten belangrijker is dan ooit, en waarom we niet kunnen stilvallen.