De EU is in overdrachtelijke zin het (achterklein)kind van het Humanisme en de Verlichting. Haar kernwaarden steken in toenemende mate positief af tegen de belofte van de (meer materialistische en individualistische) American Dream. Dat maakt haar uniek en het beschermen waard. Dit artikel werkt deze stelling uit en tracht ideeën aan te reiken voor het bereiken van de politieke volwassenheid van de EU op een wijze die recht doet aan haar idealen.
Photo: Unsplash
Het is volstrekt duidelijk dat Europa zijn eigen broek moet gaan ophouden. Trump’s Amerika houdt vooral van zichzelf (en een beetje van Poetin), maar niet meer van Europa. Op de Amerikaanse bagagedrager is geen plaats meer voor ons; Europa (lees de EU en Groot-Brittannië) moet zichzelf opnieuw gaan uitvinden. De vraag is of nog lukt en niet te laat is.
Credit: Kevin Ambrose for The Washington Post
De terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis heeft veel duidelijk gemaakt over de impact die één persoon kan hebben op het door de Amerikanen zo doortimmerd en voor alleenheerschappij onaantastbaar gewaand systeem. Waar de opstellers van de grondwet meenden zich met hun inspanningen gevrijwaard te hebben van een tirannieke onderdrukker, belichaamd in koning George III, lijkt hun opzet zo’n 240 jaar na dato te falen. De koning is dood … lang leve Trump!
Wereldwijd mochten er dit jaar in 70 landen in totaal bijna 4 miljard kiezers naar de stembus. Binnen de EU en de VS hebben deze verkiezingen niet geleid tot het stoppen van de verrechtsing. Dit was eerlijk gezegd ook niet de verwachting, maar het doet wel de zeer prangende vraag opkomen hoe het zover heeft kunnen komen en wat we ertegen moeten doen. Aan de hand van actuele voorbeelden kijk ik in dit artikel hoe populisten fictie inzetten om het politieke proces te manipuleren. Er is een plan en er is een doel. Hoe voorkomen we dat volgende generaties minder naïef zijn dan onze, en wel doorzien hoe dit een halt toe te roepen?
In een tweedelige serie doe ik een poging de opmars van radicaal-rechts in Europa beter te begrijpen. Wat drijft deze beweging en zijn er verschillen tussen landen en regio’s? In het eerste deel verkende ik het ‘terrein’. In deel twee probeer ik inzicht te krijgen in mechanismen, drijfveren en verschillende ideologieën binnen het radicaal-rechtse domein.
In een tweedelige serie doe ik een poging de opmars van radicaal-rechts in Europa beter te begrijpen. Wat drijft deze beweging en zijn er verschillen tussen landen en regio’s? In het eerste deel verken ik het ‘terrein’ en in deel twee probeer ik inzicht te krijgen in mechanismen, drijfveren en verschillende ideologieën binnen het radicaal-rechtse domein.
Source: Media.com
De kogel is door de kerk; op 4 juli zullen de Britten naar de stembus gaan om een nieuwe samenstelling van het Lagerhuis te kiezen. De verwachting is dat de Conservatieve Partij grote verliezen moet slikken. Na ruim 14 jaar aan de macht te zijn geweest is een wisseling van de macht sowieso politiek gezond. Zelden zal in vredestijd een erfenis zo verwoestend zijn geweest. Dit artikel tracht de schade in kaart te brengen.
Bron: Ferguson for Financial Times
Dit jaar is een verkiezingsjaar. Meer dan ooit staat de toekomst van de democratie op het spel. Aan de hand van een voorbeeld wil ik laten zien wat we op dit moment dreigen te verliezen. Dit artikel staat stil bij ego’s van valse profeten, op macht en geld beluste politici, gekochte invloed en gemankeerde rechtssystemen. We verworden waarvoor we kiezen, dus laten we vooral blijven nadenken wat voor toekomst we voor onze kinderen en kleinkinderen wensen, voor we onze stem uitbrengen.
Cartoon by stephff
Als Donald Trump ergens goed in is, dan is het wel in het opstoken van vuurtjes en mensen op de kast jagen. Een van zijn laatste wapenfeiten is het rekruteren van Rusland als ‘enforcer’ om NAVO-landen die hun defensie-uitgaven niet boven het niveau van 2% van het bbp brengen, achter hun broek te zitten. De vraag is echter wie er nu echt aan de touwtjes trekt, hoe ons dat raakt en wat wij ertegen kunnen inbrengen. Dit artikel gaat op zoek naar antwoorden.
Celebrating the UK leaving the EU on January 31, 2020
De Britse conservatieven liggen steeds meer onder vuur. Wat ze gezaaid hebben, zullen ze oogsten en de resultaten beloven schraal te zijn. Deze aflevering in mijn Brexitreeks behandelt de toenemende ontmaskering van valse beloften en de prijs die wordt betaald voor de afbraak van publieke diensten en voorzieningen. De Brexitmonitor voor het derde kwartaal 2023 laat zien hoe het de Britten economisch vergaat.
Dit artikel is een zoektocht naar het heden, verleden en mogelijke toekomst van onze relatie als burger met de overheid. Wat verwachten wij als burgers van onze overheid en wat voor soort relatie hoort daarbij? Ook tracht ik in kaart te brengen welke implicaties dat heeft voor de band tussen de overheid als geheel en de burger.
Bron: NOS.nl
Het uitbrengen van een stem op een kandidaat voor de Tweede Kamer, is dit jaar lastiger dan ooit. Door recente verschuivingen aan het politieke firmament is het moeilijk de verhoudingen, wetmatigheden en interactie met de samenstelling van de Eerste Kamer te overzien en te begrijpen. Nederland, coalitieland, is toe aan een reset. In dit artikel probeer ik een inventarisatie te maken van de belangrijkste knelpunten.
Eton College
De Brexit is een goed voorbeeld voor hoe een land in totale apathie vervallen kan als een rechtse minderheid zich eigenaar maakt van sentimentele en nationalistische ideeën die verwijzen naar een groots verleden. Dit artikel in mijn reeks Brexitmonitors onderzoekt waar de Brexiteers hun inspiratie aan ontleenden.
De bevolkingsontwikkeling in Afrika en Europa beweegt zich in tegenovergestelde richting. De consequenties daarvan zijn enorm. Afrika en Europa zijn – of ze het willen of niet – tot elkaar veroordeeld. Dit artikel onderzoekt waar mogelijkheden tot synergie liggen.
Photo: e-elgar.com
Hoe zorgen we ervoor dat Planeet Aarde voor de (klein)kinderen van onze (klein)kinderen bewoonbaar, maar ook leefbaar is? Welke factoren spelen daarin een rol, waar moeten we rekening mee houden? In dit artikel probeer ik jou, de lezer, mee te krijgen in (het perfectioneren van) een meetsysteem dat een nieuwe standaard zou kunnen worden om duurzame ontwikkeling te monitoren: de Sustainable Development Index.
Het wordt steeds duidelijker dat dertien jaar Tory-beleid de Britten weinig meer gebracht heeft dan falende voorzieningen, valse beloften, polarisatie en opportunisme. In deze Brexitmonitor maak ik weer de balans op over de afgelopen periode.
Nu het kabinet gevallen is en in november Tweede Kamerverkiezingen gehouden worden, zal de opvatting dat Nederland na dertien jaar ‘Rutte’ is afgegleden richting neoliberale hel, weer vaak te horen zijn. Wat is neoliberalisme eigenlijk? Klopt deze frame wel of is er iets anders aan de hand? In dit artikel tracht ik hiervan een beeld te krijgen.
Foto: AFP/Dan KITWOOD
De huidige prime minister van het Verenigd Koninkrijk is nu zes maanden in functie. Tijd voor een terugblik, maar ook een voorzichtige vooruitblik. In dit artikel zet ik verdiensten, knelpunten en uitdagingen op een rij.
De Provinciale Statenverkiezingen zijn via de getrapt gekozen Eerste Kamer het periodieke breekijzer in de toch al fragiele nationale politieke verhoudingen op landelijk niveau. Hoe bevorderlijk is deze ‘reset’ eigenlijk voor (de bestuurbaarheid van) het land? In dit artikel probeer ik hierop een antwoord te vinden, ga ik in op de politieke actualiteit rond lang lopende hoofdpijndossiers, zie ik het bestuurlijke ‘midden’ versmallen door polariserende politieke partijen en vraag ik mij af of het ook anders kan.
Bron: uberturco.com
Drie jaar nadat de Brexit een feit werd is het tijd om stil te staan bij de resultaten van deze dramatische stap. Zijn de verwachtingen waargemaakt, is de eenheid binnen de gelederen binnen de conservatieve partij na de zo giftige strijd voorafgaande aan het feitelijk uit de EU stappen geslecht? Hoe doet premier Rishi Sunak het? In deze editie van de Brexitmonitor probeer ik daar achter te komen.