In mijn vorige bijdrage schreef ik over de grote invloed van zelfstandige bestuursorganen (zbo's) op onze samenleving. Ter toelichting gaf ik het voorbeeld van het beleid van DNB rond de rekenrente voor pensioenverplichtingen. Door dit beleid vreest menig pensioengerechtigde inmiddels voor de waarde(vastheid) van zijn pensioen. In dit artikel bekijk ik het zbo in zijn rol als controleur/toezichthouder. Ik ga in op de rol van de AFM als hoeder van verantwoorde hypotheekvertrekking. Haar invulling van het begrip zorgplicht leidt er feitelijk toe dat banken geen, of slechts mondjesmaat, hypotheken aan hardwerkende zelfstandigen en vermogende particulieren verstrekken. Verder lijkt het er steeds meer op dat het circus van zbo's die toezien op de zorg, het werken daar inmiddels letterlijk onmogelijk heeft gemaakt. Het is tijd voor een herbezinning op de rol van het zbo als controleur.
De Groene Amsterdammer, Milo
Hoe wordt vastgesteld of pensioenfondsen voldoende solvabel zijn om aan de gewekte verwachtingen van hun deelnemers te voldoen? Welke krachten spelen een rol bij het al dan niet toekennen van een hypotheek door een bank? Wie bepaalt dat individuele huisartsen zich niet als collectief mogen organiseren in hun onderhandelingen met machtige ziektekostenverzekeraars? Maatschappelijk zeer relevante kwesties, waarop direct democratisch toezicht ontbreekt. Hoe kan dat en hoe erg is dit? In dit en een volgend artikel ga ik er dieper op in.
Foto: ANP
Hoeveel mensen in Nederland weten waarvoor ze op 20 maart gaan stemmen? Het stembiljet geeft aan dat het voor de Provinciale Staten is, maar heel Den Haag is bezig met de vraag wat deze verkiezing doet met de samenstelling van de Eerste Kamer en de positie van het derde kabinet Rutte. Intussen is een staatscommissie bezig geweest om te onderzoeken hoe de betrokkenheid met de burger bij de politiek naar een hoger plan kan worden gebracht. Haar rapport (384 pagina’s dik) gaat politieke taboes uit de weg en zal daarom niets oplossen. In dit artikel beargumenteer ik dat de Eerste Kamer een groter obstakel voor onze democratie is dan op het eerste gezicht lijkt. Bovendien laat ik zien dat we heel goed zonder kunnen én de betrokkenheid van de burger bij de democratie naar een hoger plan kunnen brengen.
Bron: ECN
Dit jaar zal duidelijk moeten worden of er een door de Nederlandse politiek breed gedragen Klimaatakkoord tot stand komt. De ambitie is er en de voortekenen zijn gunstig, maar er moet nog een hoop gerekend en ingevuld worden voor het daadwerkelijk zover is. In dit artikel doe ik een poging de complexiteit van de energietransitie te ontwarren en in kaart te brengen wat wel en wat juist niet gedaan moet worden om het voor deze noodzakelijke omschakeling vereiste draagvlak te verkrijgen.
Baudet verwijt Ollongren de democratie te hebben vermoord (Elsevier Weekblad/ANP)
Gelijktijdig met de gemeenteraadsverkiezingen vindt op 21 maart een referendum plaats over de vraag of de bevoegdheden die de Nederlandse inlichtingen- en veiligheidsdiensten gekregen hebben niet een te grote inbreuk vormen op onze privacy. Een complexe vraag, waar straks een ja- of een nee-antwoord op gegeven moet worden. In dit artikel leg ik uit waarom ik vóór deze wet zal stemmen en hoe lastig het straks zal zijn een nee-stem te duiden.
Theresa May leaving Downing Street following her statement on the election result (New Statesman/GETTY IMAGES)
Iedere drie maanden maak ik op deze plaats de balans op in het Brexit-dossier. Telkens verwacht ik dat de Britse eerste minister Theresa May door haar politieke achterban in het Lagerhuis naar huis gestuurd wordt. Iedere keer weet ze de dans te ontspringen. Ondanks haar zwakke leiderschap, besluiteloosheid en slechte politieke intuïtie, blijken haar tegenstanders zo verdeeld te zijn dat zij nog even mag blijven zitten. De vraag is: hoe lang nog? Er is nogal wat aan de hand en in deze editie van de Brexit-monitor probeer ik daar op hoofdlijnen wat overzicht in te brengen.
De meest recente versie van mijn jaarlijkse General Government Performance Index (GGPI 2017) laat zien dat de meeste landen in de zuidelijke EU-regio steeds verder gebukt gaan onder een alleen maar toenemende financieringslast en dat overheden steeds minder in staat zijn voor burgers relevante prestaties te leveren. Dit is zorgelijk en tast EU-verbanden aan en ondermijnt de cohesie tussen landen en burgers. Dit artikel poogt de vinger op de zere plek te leggen en oorzaak en gevolg in kaart te brengen.
De staatscommissie parlementair stelsel heeft deze week de thema’s benoemd die zij bij haar discussie over de hervorming van het Nederlandse politieke systeem aan de orde wil stellen en waarover ze input zoekt van burgers en deskundigen. Zoals uit een aantal eerdere artikelen van mijn hand blijkt, ligt dit onderwerp mij na aan het hart. Met dit artikel ga ik graag in op de 'uitnodiging' van de commissie te participeren in de dialoog door een bijdrage te leveren aan de discussie over de afstand die zou bestaan tussen ‘de burger’ en ‘de politiek’. Tevens doe ik een tweetal suggesties voor aanpassingen in ‘het systeem’ die beogen het begrip tussen wat politiek mogelijk is en wat ‘de burger’ wenst, te vergroten en de afstand tussen deze actoren te verkleinen.
AFP/Getty Images
Hoewel klimaatverandering de verkiezingsstrijd minder beheerst heeft dan waarschijnlijk zou moeten, is het zeker dat er in de kabinetsformatie nog harde noten over gekraakt zullen worden. Om in staat te zijn over de verschillende posities en uitkomsten zelfstandig een oordeel te vellen, heb ik mij ondergedompeld in het overvloedige maar niet altijd even toegankelijke materiaal over deze materie. De noodzaak tot actie kende ik uiteraard, maar de achterliggende harde feiten minder. Het zijn de bouwstenen geworden voor dit artikel over aanleiding tot, afspraken over en politieke dilemma's aangaande klimaatverandering en beleid.
De Partij van de Arbeid heeft bij de afgelopen verkiezingen ongelofelijk op haar kop gekregen en politieke analisten doen ons geloven dat deelname aan het crisiskabinet van Mark Rutte met de VVD de belangrijkste oorzaak is voor dit verlies. Ik denk dat er meer aan de hand is en dat de sociaaldemocratie in heel Noordwest-Europa onder vuur ligt. In dit artikel probeer ik deze gedachte te onderbouwen.
De verkiezingen staan voor de deur en het aantal kiezers dat zijn keus nog bepalen moet is zeer groot.Aan de verkiezingen doen 28 partijen mee en het valt niet mee door de bomen het bos nog te zien. Aan de hand van de doorrekening van de verkiezingsprogramma’s door het CPB, probeer ik in een viertal artikelen enig licht te creëren in deze duisternis. Dit is het vierde en laatste deel waarin ik mij tracht te verplaatsen in de denkbeeldige weg die een (in)formateur gedurende de formatie moet afleggen om een nieuwe regering te vormen.
De verkiezingen staan voor de deur en het aantal kiezers dat zijn keus nog bepalen moet is zeer groot. Aan de verkiezingen doen 28 partijen mee en het valt niet mee door de bomen het bos nog te zien. Aan de hand van de doorrekening van de verkiezingsprogramma’s door het CPB, probeer ik in een viertal artikelen enig licht te creëren in deze duisternis. Dit is het derde deel daarvan, waarin VVD, D66 en CDA centraal staan.
De verkiezingen staan voor de deur en het aantal kiezers dat zijn keus nog bepalen moet is zeer groot. Aan de verkiezingen doen 28 partijen mee en het valt niet mee door de bomen het bos nog te zien. Aan de hand van de doorrekening van de verkiezingsprogramma’s door het CPB, probeer ik in een viertal artikelen enig licht te creëren in deze duisternis. Dit is het tweede deel.
De verkiezingen staan voor de deur en het aantal kiezers dat zijn keus nog bepalen moet is zeer groot. Aan de verkiezingen doen 28 partijen mee en het valt niet mee door de bomen het bos nog te zien. Aan de hand van de doorrekening van de verkiezingsprogramma’s door het CPB, probeer ik in een viertal artikelen enig licht te creëren in deze duisternis. Dit is het eerste deel.
In Den Haag is deze week de democratie gered na grondig speurwerk van een integere en te goeder trouw opererende journalist (waar vind je ze nog?). Dankzij dit kordate optreden zal de PVV weer een hoop kiezers mogen verwelkomen, zal de oppositie nog verder wegzakken in de 10%-zone van de kiezersgunst en zal de VVD niet onbetrouwbaarder ervaren worden dan de partijen die opportunistisch, maar vooral ook kritiekloos het nieuwste boek van Bas Haan aan een hogere oplage moesten helpen. Iedere omgeving heeft haar eigen werkelijkheid: analyse van een Haagse bubbel.