De zorg stond vorige week vol in de aandacht. Er zijn veel meningen, maar het valt op dat deze, zoals zo vaak in deze tijd van informatieovervloed, niet altijd zijn gegrond op feiten. Tevens lijkt het erop dat ons systeem wordt weggezet als ontoereikend en dat ‘de markt’ niet te vertrouwen is. In dit blog tracht ik een aantal feiten op een rijtje te zetten ten aanzien van de vrije artsenkeuze en de zorg in het algemeen.
Europa wordt vaak neergezet als een droom, een reis op weg naar 'iets' beters. Ook wordt wel de indruk gewekt dat die droom is blijven hangen en de reis er een is met onneembare obstakels. Is dit eigenlijk wel zo? Aan de hand van een vergelijking van data uit een groot aantal bronnen poogt deze blog hier een antwoord op te geven en uit te vinden wat de belangrijkste succesfactoren zijn. Ook wordt een klein uitstapje gemaakt naar wat dit voor Nederland betekent.
De Franse econoom Thomas Piketty heeft met zijn boek “Le Capital au XXIe siècle” een boeiende inkijk gegeven in de rol welke vermogen speelt in de hedendaagse sociale samenhang binnen landen en economieën. Hij heeft daarmee ook een belangrijke bijdrage geleverd aan het denken over deze materie. De analyse is sterk, maar zijn oplossing is mijns inziens risicovol en in potentie erger dan de kwaal. In dit blog werk ik deze gedachte verder uit en tracht ik tevens te beoordelen hoe “Piketty proof” Nederland al is (dit blog is in verkorte vorm ook gepubliceerd in het FD van 15 december 2014).
Voetbal raakt het leven van velen en is als zodanig een verbindende factor tussen mensen. Veel normen die gelden in het maatschappelijk verkeer, gaan echter aan het voetbal voorbij. Dit geldt bijvoorbeeld voor de hoogte van de beloningen van ster voetballers, maar ook voor de FIFA organisatie zelf. In een tweeluik focus ik me op FIFA, die de maatschappij soms aanraakt (bij het organiseren van een WK bijvoorbeeld), maar verder, als in een parallelle wereld, er zo ver mogelijk vandaan blijft. In dit deel (I) geef ik een inkijkje in deze wereld met suggesties om de governance naar algemeen geaccepteerd niveau te verheffen.
Voetbal raakt het leven van velen en is als zodanig een verbindende factor tussen mensen. Veel normen die gelden in het maatschappelijk verkeer, gaan echter aan het voetbal voorbij. Dit geldt bijvoorbeeld voor de hoogte van de beloningen van ster voetballers, maar ook voor de FIFA organisatie zelf. In een tweeluik focus ik me op FIFA, die de maatschappij soms aanraakt (bij het organiseren van een WK bijvoorbeeld), maar verder, als in een parallelle wereld, er zo ver mogelijk vandaan blijft. In dit deel (II) een vooruitblik op de uitkomsten van het onderzoek naar de toewijzing van de WK’s aan Rusland (2018) en Qatar (2012).
Het recentelijk gepubliceerde onderzoek “Dutch Banks and Tax Avoidance” tracht ons inzicht te geven in de rol die banken direct of indirect spelen bij belastingontwijking. Bij het ontbreken van een “smoking gun” wordt een methode van veroordeling gebruikt die in de tijd van de inquisitie en heksenjachten ook al populair was. Schuld door associatie. Aanleiding voor een kritische beschouwing
Het Radicale Islamisme dat na de Arabische Lente verder zichtbaar is geworden dan voorheen al onder Al-Qaida, heeft de potentie een -in zekere zin, zelf gecreëerde- bedreiging te worden voor onze multi-culturele samenleving en rechtsorde, vooral omdat het spel gespeeld wordt met andere regels dan wij gewend zijn. Wat is er aan de hand? Een persoonlijke verkenning naar achtergronden, belevingswereld en mogelijke impact.
Een interessante discussie is zich aan het ontspinnen tussen brancheverenigingen BOVAG en BETA namens pomphouders (in het algemeen en die in de grensstreek in het bijzonder) enerzijds, en de regering en de Staat der Nederlanden anderzijds over de hoogte van de dieselaccijns. Het lijkt een simpele casus, maar de schijn bedriegt. De pijn komt niet van de Staat, maar van de oliemaatschappijen en mogelijk de pomphouders zelf!
Het weerzinwekkende neerhalen van de MH-17 zou wel eens het kantelmoment kunnen zijn in de loopbaan van Vladimir Poetin. Het moment dat hem de controle ontvalt en het niet langer mogelijk is zijn positie, welke is gegrond op een zorgvuldig gecreëerd web van corruptie, leugens en intimidatie, overeind te houden. Rusland zal in toenemende mate geïsoleerd komen te staan en duidelijk zal worden welke sprongen Poetin, als een kat in het nauw, voor zijn behoud bereid is te maken.
20 years of Corporate Governance and increasing regulation in Netherlands and elsewhere did not bring about the much desired and anticipated focus on longer-term value creation for all stakeholders associated with the company. Essentially the focus is still short-term but with the added disadvantage of increased regulation, rising compliance cost and a check-the-box mentality. We need to address inadequacies in the system from within, rather than creating frameworks around the system. Rewarding longer-term shareholder engagement might be one solution, thus creating the right mindset to move things forward.
Aan cijfermatig inzicht in de wereld om ons heen is geen gebrek zou je denken. Er gaat bijna geen dag voorbij of er wordt weer een cijfer over ons uitgestort over een of ander aspect van het economisch leven. De overheid weet zich redelijk te onttrekken aan dit fenomeen, waardoor we eigenlijk maar een matig inzicht hebben over hoe de overheid presteert. Dit komt vooral omdat er geen of slechts een beperkte relatie wordt gelegd tussen wat we als land besteden aan overheidstaken en de kwaliteit van wat daarvoor wordt gepresteerd. Hoog tijd dus voor een benchmark die nationale overheden tegen het licht houdt en hun prestaties beoordeelt ten opzichte van de daarvoor ingezette middelen. Dat is de bedoeling van de door mij samengestelde Public Governance Performance Indicator (PGPI).
De kloof tussen ontvangen stemmen en toegekende zetels voor de Nederlandse afgevaardigden naar het Europese Parlement was opmerkelijk. Hoewel D’66 meer stemmen had dan het CDA, ging het met minder zetels naar huis. Politieke navelstaarderij lag hieraan ten grondslag. Een kostbare fout die D’66 en VVD aan te rekenen valt. Als het bij verkiezingen niet meer gaat om het krijgen van de meeste zetels, waar gaat het dan nog wel over?
Nederland gaat op 22 mei naar de stembus om haar vertegenwoordiging in het Europese parlement te kiezen. Waarom roept dit zo weinig emotie op en hoe komt het dat de nationale politiek zich zo afzijdig houdt? Het antwoord ligt in botsende verantwoordelijkheden en politieke ego’s. Hoeveel Europa propageer je als je eigen baan minder interessant wordt? Tijd voor een bezinning op de grote hoeveelheid organisaties die binnen het totale politieke spectrum over ons waken en een oproep om de slecht tot niet gedefinieerde scheidslijnen tussen wat Europees moet en nationaal geregeld kan worden nu eindelijk eens scherp te trekken.
Rusland’s economische succes in de afgelopen jaren lijkt het grootste obstakel te zijn in Poetin’s streven zijn land weer mee te laten tellen in het geopolitieke spel. Hoe meer hij de groot Rusland politiek nastreeft, hoe harder zijn volk met de consequenties daarvan geconfronteerd wordt. Het “westen”, op haar beurt, dient met de implicaties daarvan in meerdere opzichten rekening te houden. Enerzijds zal zij zich minder afhankelijk dienen te maken van Russische energie, anderzijds dient zij meer begrip te tonen voor de gevoeligheden welke ten grondslag liggen aan Rusland’s vrees haar voormalige satelliet staten te verliezen aan het “westen”.
Salarissen van bestuurders in de goede doelen sector liggen onder het vergrootglas. Maatschappelijk ligt dit onderwerp gevoelig. Voor een deel draagt de sector daar zelf verantwoordelijkheid voor en maakt ze zichzelf tot gijzelaar van een op basis van onjuiste uitgangspunten ingestoken en bestendigde situatie. Beloon maatschappelijk ondernemerschap nu eens op basis van geobjectiveerde criteria in plaats van een toevallige koppeling aan een willekeurige externe norm.
De nationale overheid zet in op overheveling van allerhande taken naar de gemeenten. De gemeenten op hun beurt missen het vermogen, kennis en bestuurlijke ruggengraat hier adequaat mee om te gaan. Een potentiële ramp in wording dus, zeker als nagelaten wordt een omgeving te creëren waarin een dergelijke overheveling wel landt. Werk aan de winkel om het systeem van de gemeentelijke uitvoering en democratie aan te passen aan de behoeften en eisen van deze tijd! Als het een beetje meezit zijn in 2022 de stofwolken weer neergedaald en heeft Nederland een vernieuwde, door goede uitvoering ondersteunde en daadkrachtige bestuurslaag op gemeentelijk niveau. Een bestuurslaag die wel in staat is zich verantwoord, door de kiezer gesteund en (h)erkend van haar taken te kwijten. Het duurt even, maar dan heb je (misschien) weer wat om voor te kiezen op gemeentelijk niveau!
Onze maatschappij wordt in toenemende mate gedomineerd door regels. We worden er allemaal mee geconfronteerd, vaak terecht maar ook steeds vaker door een misplaatste gemakzucht van “regelgevers”. Waar komt dit door en hoe zouden we hier mee om moeten gaan? Welke invloed heeft dit op de kwaliteit? Op basis van voorbeelden uit de financiële sector, accountancy en de gezondheidszorg probeer ik een beleidskader te formuleren dat tot richtsnoer kan dienen voor het al dan niet opleggen van regels.
Geert Mak's "Reizen zonder John" opende mij de ogen voor de parallellen die te trekken zijn tussen de wijze van politiek bedrijven door de toenmalige Amerikaanse communistenjager Joseph McCarthy en (Islam en Europa verketteraar) Geert Wilders. Echter daar waar McCarthy door het ijs zakte toen hij zijn stellingen van een fundament moest voorzien, onttrekt Wilders zich aan het nemen van enige verantwoordelijkheid. Desondanks krijgt hij ruimte voor zijn antipolitiek binnen de te versnipperde en te veel naar binnen gerichte politieke vissenkom die Den Haag is. Volgens mij is het tijd voor een heroriëntatie op het politieke midden.