Terwijl de wereld haar blik afwendt van de klimaatcrisis, blijft Europa bijna als enige min of meer koers houden. Een kritische analyse van beleid, cijfers en geopolitiek toont waarom goed meten belangrijker is dan ooit, en waarom we niet kunnen stilvallen.
De EU is in overdrachtelijke zin het (achterklein)kind van het Humanisme en de Verlichting. Haar kernwaarden steken in toenemende mate positief af tegen de belofte van de (meer materialistische en individualistische) American Dream. Dat maakt haar uniek en het beschermen waard. Dit artikel werkt deze stelling uit en tracht ideeën aan te reiken voor het bereiken van de politieke volwassenheid van de EU op een wijze die recht doet aan haar idealen.
Photo: Unsplash
Het is volstrekt duidelijk dat Europa zijn eigen broek moet gaan ophouden. Trump’s Amerika houdt vooral van zichzelf (en een beetje van Poetin), maar niet meer van Europa. Op de Amerikaanse bagagedrager is geen plaats meer voor ons; Europa (lees de EU en Groot-Brittannië) moet zichzelf opnieuw gaan uitvinden. De vraag is of nog lukt en niet te laat is.
Credit: Kevin Ambrose for The Washington Post
De terugkeer van Donald Trump in het Witte Huis heeft veel duidelijk gemaakt over de impact die één persoon kan hebben op het door de Amerikanen zo doortimmerd en voor alleenheerschappij onaantastbaar gewaand systeem. Waar de opstellers van de grondwet meenden zich met hun inspanningen gevrijwaard te hebben van een tirannieke onderdrukker, belichaamd in koning George III, lijkt hun opzet zo’n 240 jaar na dato te falen. De koning is dood … lang leve Trump!
