De Brexit is een feit en de spanningen lopen op, zowel in Groot-Brittannië als aan de andere kant van het Kanaal. Partijen positioneren zich voor de onderhandelingen over de Britse uittreding uit de Europese Unie en het is duidelijk dat de uitgangspunten nogal verschillend zijn. Mijn Brexit monitor volgt de politieke bewegingen van de Britten en kijkt op basis van de nu bekende cijfers (tot en met het vierde kwartaal 2016) hoe de Britse economie reageert op de Brexit.

Hoe is het de Britten politiek vergaan nadat ze zich op 23 juni 2016 uitspraken voor het uittreden uit de EU? Zijn er, zonder dat er nog concrete stappen zijn gezet in die richting, al indicaties hoe de economie reageert op het vooruitzicht de EU de rug toe te keren? Mijn Brexit monitor volgt de politieke bewegingen van de Britten en kijkt op basis van de nu bekende cijfers (tot en met het derde kwartaal 2016) hoe de Britse economie reageert op de Brexit.

Posted
AuthorMark Goudsmit

Nadat de uitslag van het Brexit-referendum in zijn volle omvang tot iedereen doordrong, bleek dat de Britten geen seconde hadden nagedacht op welke wijze de terugtrekking uit de Europese Unie dan wel zou moeten plaatsvinden. De opluchting was daarom ook groot dat de beurs, het Britse pond en de economie als geheel niet meteen in elkaar stortten. Sommigen beweren zelfs dat het allemaal wel mee gaat vallen. De vraag is echter of dit ook zo is naarmate de Brexit echt handen en voeten gaat krijgen. Om hier inzicht in te krijgen heb ik de Brexit-monitor samengesteld, die ik vanaf nu ieder kwartaal zal actualiseren.

De Amerikaanse presidentsverkiezingen hebben ons weer de ogen geopend voor de natuurwetten van het politieke bedrijf. Het is heel makkelijk met afgrijzen te reageren op de onbehouwen wijze waarop Trump zijn campagne heeft gevoerd. Feit is dat hij op de eindstreep meer kiesmannen achter zich heeft weten te verzamelen dan Clinton. In dit artikel probeer ik een beeld te krijgen van de mechanismes waarvan ik denk dat het populisme zich bedient om de gunst van een niet onaanzienlijk deel van de kiezers achter zich te vergaren en meen ik te zien hoe de traditionele politiek daar ook volop de deur voor open zet. Hier vallen lessen uit te leren, niet alleen voor de volgende verkiezingen in de VS, maar vooral ook voor ons in Nederland en Europa met een belangrijk verkiezingsjaar voor de boeg.

Op 2 februari hebben de Britten hun onderhandelingen afgerond met de EU inzake de herziening van hun verdragsverplichtingen. Dit heeft niet het resultaat opgeleverd waar Cameron op had gehoopt. Het heeft er alle schijn van dat hiervan vooral anti-EU-bewegingen in het Verenigd Koninkrijk garen spinnen. Ook bestaat er een reëel risico dat de overeenkomst koren op de molen is voor anti-Europa partijen op het vasteland van Europa. In dit artikel ga ik in op de geschiedenis en omstandigheden van de Britse deelname aan de EU, haar wens de voorwaarden van het lidmaatschap te herzien, de overeenkomst van 2 februari en de implicaties die deze mogelijk heeft voor zowel Cameron, de Britten als de EU zelf.