De Provinciale Statenverkiezingen zijn via de getrapt gekozen Eerste Kamer het periodieke breekijzer in de toch al fragiele nationale politieke verhoudingen op landelijk niveau. Hoe bevorderlijk is deze ‘reset’ eigenlijk voor (de bestuurbaarheid van) het land? In dit artikel probeer ik hierop een antwoord te vinden, ga ik in op de politieke actualiteit rond lang lopende hoofdpijndossiers, zie ik het bestuurlijke ‘midden’ versmallen door polariserende politieke partijen en vraag ik mij af of het ook anders kan.
De aanhoudende discussie over de landbouw in de stikstof- en broeikasgascrisis vraagt om verdieping. Beide bestrijken andere dimensies in reikwijdte, maar zijn tegelijkertijd nauw met elkaar verweven. Ik tracht in dit artikel mijzelf meer inhoudelijke input te verschaffen voor oordeelsvorming. Op deze wijze hoop ik weer enig zicht te krijgen op wat er aan de hand is, wie eigenaar is van welk probleem, en of er nog ruimte is voor oplossingen, en zo ja waar deze gezocht moeten worden.