De Provinciale Statenverkiezingen zijn via de getrapt gekozen Eerste Kamer het periodieke breekijzer in de toch al fragiele nationale politieke verhoudingen op landelijk niveau. Hoe bevorderlijk is deze ‘reset’ eigenlijk voor (de bestuurbaarheid van) het land? In dit artikel probeer ik hierop een antwoord te vinden, ga ik in op de politieke actualiteit rond lang lopende hoofdpijndossiers, zie ik het bestuurlijke ‘midden’ versmallen door polariserende politieke partijen en vraag ik mij af of het ook anders kan.
(Foto: Roberto Schmidt/AFP via Getty Images)
Onder de huidige president van de Verenigde Staten lijkt dat land in niets op wat de naam van het land suggereert. De absolute scheiding der geesten volgens partijlijnen, de raciale bubbels en vooroordelen, de beleving van feit en fictie, en de hypocrisie rond geloofsbeleving zorgen ervoor dat het lastig is nog iets gemeenschappelijks te vinden dat de Amerikanen bindt. Hoe erg is het werkelijk en wat mogen we verwachten van de toekomst?