Hoewel de Eerste Kamer na een aanvankelijk ongewenst onthaal in 1814 inmiddels als instituut ingesleten is en bijdraagt tot een evenwichtig wetgevingsproces, is er toch aanleiding stil te staan bij de vraag of zij in haar huidige vorm ook niet teveel een obstakel is binnen het toch al smalle spanningsveld van de Nederlandse politiek. Als dat het geval is, dringt de vraag zich op hoe de waarde van het instituut behouden kan worden zonder de nadelen die deze interactie met zich meebrengt uit het oog te verliezen. In deze blog probeer ik daar een antwoord op te vinden.